Zapachy dzieciństwa

2013-05-12 17:15

Izabella Kobuszewska

Zapachy podzieliłam na dwie grupy:

I. Ulubione - utracone:

*zapach świeżo pastowanej podłogi

*piekarni, do której nosiłyśmy wieczorem świąteczne ciasto, aby piekło się w olbrzymim piecu chlebowym

*majowych konwalii zbieranych w lesie w Białym Borze

*zapach wędzarni i wędzonych smakołyków

*zapach poziomek zbieranych na wakacjach

*zapach wiśniowego sadu i nalewki wiśniowej Cioci Stasi

*zapach perfum mamy Suar de Paris

*zapach jeziora, lasu i łąk wokół miasteczka, gdzie się urodziłam

*zapach choinki przynoszonej w Wigilie prosto z lasu

II. "Znielubione"

*zapach mleka, często przypalonego

*kaszka manna na gęsto, podawana na podwieczorek

Jadwiga Zgorzelska

Zapachy chyba najgłębiej zapadają w pamięć.

Szkoła podstawowa, wczesne lata sześćdziesiąte. Mimo trudnych, biednych czasów dbano o higienę i czystość w sposób chyba jedyny wówczas dostępny. Obrzydliwy zapach lizolu był wszechobecny, nie tylko w toalecie, ale również w klasach i na korytarzach.

A potem wyjazd na zasłużone wakacje na wieś. Koniec czerwca to sianokosy i zapach skoszonej trawy, który w miarę schnięcia ewoluował do niezapomnianego, bardzo silnego aromatu siana. Białe kwiaty czarnego bzu pachniały słodko, ale niezbyt przyjemnie. A kwitnący jaśmin to do dzisiaj najpiękniejszy zapach początku lata. Dzień trwał prawie nieprzerwanie, a ta najkrótsza noc została pięknie utrwalona w piosence z tekstem mistrza Ildefonsa: „Ja jestem noc czerwcowa, królowa jaśminowa…” Ilekroć ją słyszę, wraca zapach początku wiejskich wakacji sprzed lat.

A potem, pachniało dojrzałym latem, czyli mieszaniną lipy, mięty, malin i wszelkich innych owoców i kwiatów. Zapachy te prawie niepostrzeżenie przybierały różne nuty w miarę upływu czasu aż do końca sierpnia.

Z początkiem września powrót do szkoły i swojskiego zapachu lizolu.