Ten kraj jest jak żona, którą się kocha, bez której nie wyobraża się życia, ale czasem ma się jej serdecznie dosyć.
Ten kraj jest jak orkiestra bez dyrygenta.
Ten kraj jest jak białe płótno naciągnięte na ramę, czekające na swojego artystę.
Ten kraj jest jak ogród wymagający stałej pielęgnacji.
Ten kraj jest jak puszka Pandory, którą na szczęście jeszcze nikt nie otworzył.
Ten kraj jest jak mak, z którego można zrobić smaczny makowiec, ale czasem działa jak opium.
Projekt realizowany przy wsparciu finansowym Województwa Małopolskiego
