Pierwsze teksty

Pierwszy przechodzień: To nie do wiary !

Drugi przechodzień: Jak ten gość utrzymuje się w powietrzu?!

Trzeci przechodzień: No jak, wiadomo! Przecież siedzi!

On: Dlaczego nie popatrzysz mi prosto w twarz? Ciągle odsuwasz się ode mnie.

Ona: Nie zbliżaj się do mnie. Tyle razy już Ci mówiłam: jesteś mi obojętny!

Nieznajoma: Ci za mną, co oni do siebie mówią? Może by tak posadzić ich na miejscu tego „Zawieszonego”; może przemówiliby ludzkim głosem. Ta zmiana, zamiana stanowisk, może…

Chłopiec: No, rób mi zdjęcie! – Teraz

Pierwszy przechodzień: Ludzie już nie mają jak zarabiać, lewituje w powietrzu!

Drugi przechodzień: Właściwie nie wiem, po co się zatrzymałam, ten facet jest mi obojętny.

Trzeci przechodzień: Opowiem w domu, kogo widziałam w Krakowie, nie uwierzą!

Fakir: Czy jestem jeszcze artystą?